Danıştay kendi alanında 88 puan alarak KPSS sınavında Türkiye 46 ncısı olan kişinin mülakatta elenmesine dur dedi.

Davaya konu kişi, işe girmek için başvuru yaptığı kurum tarafından mülakat sınavında sanki hiç soru bilmemiş gibi 0 puan verilmesini dava emişti.

İdare mahkemesi kurumu haklı bularak davanın reddine karar vermişti. Bunun üzerin vatandaş konuyu Bölge İdare Mahkemesine taşımış ve Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesinin ... tarihli, E:..., K:... sayılı kararıyla davacı hakkında muhakeme gücü ve ifade yeteneği 20 puan üzerinden ortalama 15 puan olarak değerlendirilen ve ayrıca KPSS sınavında 88,08 puan alarak Türkiye sıralamasında 46ıncı olan bir kimsenin, eğitim bilimleri ve genel kültür konularından sorulan soruların içinde kısa cevaplı olmayan ve yoruma dayalı olarak cevap verilebilecek nitelikte olan soruların da bulunduğu göz önüne alındığında,

“sorulan sorulara hiç cevap verememiş olmasının ve hiçbir gerekçe gösterilmeksizin eğitim bilimleri ve genel kültür konularından yapılan değerlendirmede 20 puan üzerinden 0 (sıfır) puan olarak ölçülmesinin hayatın olağan akışına aykırı olduğu” anlaşıldığından Bölge İdare Mahkemesi bu durumun taktir yetkisinin objektif kullanılmadığını gösterdiğine değinmiş ve dolayısıyla davacının yapılan sözlü sınav neticesinde başarısız sayılmasının hukuka aykırı olduğu sonuç ve kanaatine varılmıştı.

Bunu üzerine kurum davayı Danıştay’a taşımıştı. Danıştay; Davalı idare tarafından, anılan kararın temyiz edilmesi üzerine, Bölge İdare Mahkemesinin temyize konu kararıyla; İdare Mahkemesince verilen kararın istinaf yoluyla incelenmesi talebi üzerine verilen kararın, davalı idare vekiline 29/11/2019 tarihinde tebliğ edildiği ve anılan kararda temyiz süresinin 30 gün olduğu açıkça belirtildiği halde, 2577 sayılı Yasanın 46/1. maddesinde öngörülen 30 günlük temyiz süresi geçirildikten sonra 26/02/2020 tarihinde kayda giren dilekçe ile temyiz başvurusunda bulunulduğunun anlaşıldığı gerekçesiyle ve her ne kadar ... İdare Mahkemesi tarafından davalıya ... tarihinde temyiz başvurusuna konu karar yeniden tebliği edilmiş ise de, bu ikinci tebliğin geçmiş olan temyiz başvuru süresini yeniden canlandırmayacağının açık olduğundan temyiz isteminin 48. maddesinin altıncı fıkrası uyarınca süre aşımı nedeniyle reddine karar verilmiştir.